Juan (73 jaar) kreeg een strenge klassieke Molukse opvoeding van zijn vader, die militair was bij het Koninklijk Nederlandsch-Indisch leger en in het verzet zat bij het Indisch leger. Streng en onverzettelijk noemt Juan hem. Zijn moeder, die uit Surakarta komt op Java, was daarentegen altijd heel sierlijk, diplomatiek en elegant. Ze gebruikte nooit harde woorden. “Mijn ouders hielden elkaar wat dat betreft in evenwicht.”
Samen met Juans vrouw, die oorspronkelijk uit Curaçao komt, hebben ze aan hun twee zonen meegegeven de cultuur van hun opa’s en oma’s nooit te vergeten. Dat lijkt z’n weerslag te hebben gehad, want de ene zoon van 40 is werkzaam in de culturele sector en de andere van 36 jaar houdt zich bij een stichting bezig met het stimuleren en vertonen van films over mensenrechten. Zelf koestert Juan ook zijn opvoeding en de (universele) waarden die daarin aan hem werden meegegeven. Als, inmiddels gepensioneerd, beleidsadviseur zorg- en ouderenbeleid en andragoloog heeft Juan altijd al waarde willen toevoegen aan beleidsontwikkeling en -uitvoering. Dit deed hij op terreinen als maatschappelijke ontwikkeling, minderhedenbeleid, verslavingszorg, sociale vernieuwing en zorg- en ouderenbeleid. Na zijn pensionering benut hij zijn kennis en ervaring voor GENERO, maar ook voor de Landelijke Stichting Molukse Ouderen en NOOM. En meer lokaal: binnen de Seniorenraad Breda.
Leren is een verrijking voor jezelf én je omgeving
Het lifelong learning is iets wat Juan belangrijk vindt. Zoals zijn vader ook al voorhield: leer zoveel mogelijk, want wat je in je hoofd hebt, dat nemen ze je niet af. “Je bent nooit uitgeleerd, leren houdt je scherp en is een verrijking voor jezelf én je omgeving.” Maar hoewel dat wellicht wat serieus klinkt, vindt Juan het even belangrijk dingen niet te serieus te nemen. Lukt iets vandaag niet? Is niet erg, doe je het nog een keer. Met zelfspot en ironie het leven tegemoet treden. En lachen met elkaar, want dat kan helend werken. Het helpt te ontspannen; in gezelschappen, het werk en in de samenleving.
Zo kan Juan met een lach kijken naar het leven en de wijze waarop het land en de maatschappij zich heeft ontwikkeld. “Het gaat de goede kant op, ondanks dat het soms nog schuurt en ongezellig is.”
Een nog gullere lach krijgt Juan bij het aangezicht van zijn kleinzoon Frederick van net een jaar. “Met mijn kleinzoon is het een en al feest. Ik beleef zoveel grappige en vrolijke momenten met hem. Hij heeft echt een extra dimensie toegevoegd.” Alleen al hem avocado en banaan te zien eten (zie filmpje) ontroert Juan.
Dit interview maakt onderdeel uit van de campagne"52 tinten zilvergrijs". Warsha Jagroep interviewde in deze editie Juan Seleky.
Meer weten? Ga naar www.gene-ro.com/52tintenzilvergrijs.
Comments