Yvonne en Marja: een gouden duo. Deze denker en doener geven al jarenlang kleur aan seniorencomplex De Vliet in de gemeente Maassluis. Tal van activiteiten worden door deze, zoals ze het zelf noemen, self-supporting vrijwilligers bedacht én uitgevoerd. Zoveel zelfs dat ze weleens het overzicht verliezen. Van optredens en bingomiddagen tot huis-aan-huis poffertjes en broodjes kroket voor de 45 bewoners. Nog voordat het bedacht is, is de activiteit al zo wat uitgevoerd. “Het gaat heel snel, de lijnen zijn kort.”
Marja is dat snelle schakelen gewend vanuit haar onderwijservaring. Bovendien helpt het dat zij ook bewoner is van het complex. “Ik weet wat er speelt”. ‘Even’ naar de brievenbus lopen zit er voor haar dan ook niet meer in. Yvonne noemt Marja de ‘stuwende kracht’. Zelf doet zij veel achter de schermen als bijzonder bestuurslid van de commissie. Dat begon toen bleek dat het complex zou worden gesloopt. Door hun inzet werden de nieuwbouwplannen aangepast, waardoor nu meer bewoners dan in het oorspronkelijke plan het geval was, een nieuwe woning zullen krijgen. Ook werd succesvol gestreden voor een ontmoetingsruimte.
Toen de coronacrisis aanbrak, was het de bewonerscommissie snel duidelijk dat zij de bewoners niet aan hun lot zouden overlaten. “Iedereen weet dat de spiermassa snel afneemt”, licht Yvonne toe. Een bewegingsactiviteit was dan ook onmisbaar. Toen bleek dat een eerste succesvolle bewegingsactiviteit van de welzijnsorganisatie geen verdere doorgang kon vinden, werd snel een telefoontje gepleegd naar Vincent, een sportinstructeur die tijdelijk in de Vliet woont en naam heeft als goede buur. Het leek hem leuk én hij had nu opeens tijd en toen het weer ook nog meezat stond niks hen in de weg buiten, of vanaf het balkon, in beweging te komen. De bewoners vinden het prachtig en kijken elke week weer uit naar het sportmoment. En Vincent? “Die wordt op handen gedragen”.
Ook wist de commissie samen te werken met de middenstand. Elke week rijdt er, met financiële ondersteuning van de gemeente Maassluis en Healla, op woensdag 16.00 een opkikkerkar door het complex. De bewoners worden opgefleurd met een bloemetje of een plaatselijke lekkernij. “Als we geluk hebben zijn we om 18.00 klaar” vertelt Marja. Het grootste compliment kregen ze dan ook afgelopen week, toen een mevrouw zich tegen 18.00 uur afvroeg of de bewonerscommissie haar was vergeten. “De bewoners gaan er echt voor zitten” licht Yvonne toe. “Het kwam opeens bij me binnen hoezeer de bewoners eraan hechten”.
Hoeveel tijd Marja en Yvonne erin steken? Dat kunnen ze niet precies vertellen. “Als ik mijn man mag geloven héél veel” stelt Marja. En op de vraag hoe blij de bewoners zijn met hun inzet wordt bescheiden geantwoord “Ze klagen in ieder geval niet”.