Ons netwerk bevat, met al haar forumleden en partners, ontzettend veel kennis en ervaring. Vragen die leven binnen het netwerk, kunnen dan ook veelal beantwoord worden door een ander uit het netwerk. In deze rubriek laten we vragen en antwoorden bij elkaar komen.
In deze eerste editie een vraag van één van onze forumleden: Lenie de Leeuw. Zij vraagt zich af wat nu precies het verschil is tussen euthanasie en palliatieve sedatie.
We vragen het aan Patrick Bindels: afdelingshoofd en hoogleraar Huisartsgeneeskunde aan het Erasmus MC en lid van onze stuurgroep. Tot voor kort was Patrick Bindels ook nog één dag in de week werkzaam als huisarts.
"De essentie is: bespreek het vroegtijdig met je huisarts. Niet aan het slot."
Belangrijk om te benadrukken vind ik dat dit soort vragen bij uitstek geschikt zijn om met je huisarts te bespreken. Het verschil laat zich wel uitleggen, moeilijker is: wanneer kies je voor wat? De huisarts kan daarbij helpen.
Bij euthanasie wordt er bewust en actief ingegrepen in het leven van een mens. Gezien de uitdrukkelijke en herhaaldelijke wens van een patiënt, meestal in een eindstadium van ziekte, wordt er actief ingegrepen. Naast de behandelend arts, dient ook altijd een SCEN-arts te worden geraadpleegd die toetst of aan de wettelijke zorgvuldigheidseisen wordt voldaan.
Palliatieve sedatie is onderdeel van een (langer lopend) palliatief traject. Er is geen genezing meer mogelijk van een aandoening; symptomen zijn niet meer behandelbaar. Met een duur woord noemen we dat ook wel: een refractair symptoom. Medicijnen schieten soms te kort om verlichting te bieden. In overleg met de huisarts kan dan worden besloten een slaapmiddel (dormicum) toe te dienen. Het wordt vaak toegediend met een pomp. In de regel gebeurt dit als de verwachte levensduur korter is dan twee weken, in de praktijk vaak een paar dagen. Veelal kreeg de patiënt al morfine toegediend; deze wordt tijdens de palliatieve sedatie gecontinueerd. Dit zorgt ervoor dat de patiënt zo min mogelijk pijn en ongemak ondervindt in de laatste levensdagen. Aan morfine zelf ga je overigens niet dood.
Maar de essentie van dit alles is: bespreek het vroegtijdig met je huisarts. Stel je vragen en geef aan wat jouw wensen straks zijn. Wacht niet tot het laatst.